De technologie van vingerafdrukfunctie -extractie uit vingerafdrukafbeelding in vingerafdruktijd aanwezigheid toegangscontrolemachine

De vingerafdrukfuncties die gewoonlijk worden gebruikt door toegangscontrolemachines voor vingerafdrukken in vingerafdrukidentificatie zijn knooppunten, enkelvoudige punten en lijnen, enz. De knooppunten bevatten voornamelijk eindpunten en punten, en enkelvoudige punten omvatten kernpunten en driehoekspunten. De geëxtraheerde vingerafdrukfuncties worden gebruikt voor het matchen van vingerafdrukken. De belangrijkste technologieën die betrokken zijn bij de extractie van vingerafdrukfunctie omvatten voornamelijk berekening van textuurrichting, berekening van textuurfrequentieberekening, kernpunt en driehoekspuntdetectie, vingerafdruksegmentatie, verbetering van de vingerafdruk, textuurextractie en verfijning, knooppuntextractie en filtering en textuur. Berekening etc.

De berekening van de textuurrichting is de basis van vingerafdrukidentificatie. De meeste algoritmen in de identificatie van de vingerafdruk zijn gebaseerd op de richting, zoals frequentieberekening, textuurvolgingen, detectie van kernpunten en driehoekspunten, vingerafdruksegmentatie, verbetering van de vingerafdruk, knooppuntuitlijning, enz. De meeste algoritmen zijn gebaseerd op oriëntatie. De berekeningsmethode van de textuurrichting is gebaseerd op het grijze niveau tussen pixels, vergelijkt elk 2x2 -blok met vier randjablonen om de richting van het pixelblok te extraheren en maakt vervolgens een gemiddelde schatting op basis van een groter gebied om te berekenen hoe meer als het moeilijk is Om de richting te bepalen, gebruikt de schaafmachine de grijswaardenuitlijningsmethode om de textuurrichting te berekenen, de textuurrichting in 16 richtingen discretioneert en de grijswaardenconsistentie van elke pixel in elke richting berekent. Neem de richting met de beste consistentie als de richting van het huis en bereken de grijstinschaalverandering langs elke richting, de grijswaardenverandering langs de korrelrichting is de kleinste en de grijstinale verandering in de richting loodrecht op het korrel is de grootste. Converteer in getextureerde pixels en niet-getextureerde pixels, discretiseer de textuurrichting in 16 richtingen en bereken de consistentie van het pixeltype van elke pixel in elke richting, gebruik de projectiemethode om de textuurrichting te berekenen en de vingerafdrukafbeelding te delen in een Grootte van 32N32 -blok en bereken de projectie van elk blok in verschillende richtingen, neem de richting met de grootste projectievariantie als de verticale richting van de textuur en gebruik een hiërarchisch neuraal netwerk om het richtingsveld te berekenen. Momenteel is de meest gebruikte textuurrichtingberekeningsmethode gebaseerd op gradiënt. De methode is slecht. Deze methode berekent de gradiëntvector van het vingerafdrukbeeld bij elke pixel. De richting van de gradiëntvector vertegenwoordigt de snelste grijswaardenverandering van de vingerafdrukafbeelding langs deze richting bij de pixel, en de grootte van de gradiëntvector vertegenwoordigt de snelheid van de grijswaardenverandering. De pixelgradiënt aan de rand van de textuur in de afbeelding is groter, de textuurrichting berekend door deze methode wordt in principe bepaald door die pixels met een grotere gradiënt, en de gradiëntrichting van het beeld aan de rand van de textuur staat in feite loodrecht op de textuurrichting. De textuurrichting van elk gebied is gebaseerd op alle steden in dat gebied.
De gradiëntvector van de pixel wordt berekend en de gradiëntvectorrichting van de randbeeldkabel aan de linker- en rechterkant van de textuur is bovenaan, om wederzijdse annulering in de berekening te voorkomen. In de berekening is de antimoon diploma vector vierkant en de kwadratische gradiëntvector van de randpixels aan de linker- en rechterkant van de textuur zal in ongeveer dezelfde richting wijzen, en vervolgens wordt de gemiddelde richting van de kwadratische gradiëntvector berekend. Omdat de richting van de kwadratische gradiëntvector twee keer die van de kwadratische gradiëntvector is, is 1 ni van de bijna gemiddelde richting van de bijna kwadraatgradiëntvector de verticale richting van de textuur. Het probleem met de op gradiënt gebaseerde methode is dat wanneer de wanneer de gradiëntrichting van de meeste randpixels niet geschikt is voor de richting van de textuur, de verkeerde richting wordt berekend als de oorspronkelijke afbeelding, het resultaat van de richtingschatting. Er zijn veel verkeerde richtingschattingen in het elliptische gebied, dat de geleidelijke uitbreiding van het lokale gebiedsbeeld is, van wanneer het inzoomen op het nationale beeld, is te zien dat de gradiëntvectoren van de meeste randpixels niet loodrecht staan ​​op de richting van de textuur, wat resulteert in een schatting van de verkeerde richting. De methode kan de verkeerde richting van relatief geïsoleerd werk corrigeren, maar wanneer de verkeerde richting in een bepaald gebied de meerderheid is, kan niet alleen het gevoel van verkeerde richting worden gecorrigeerd. De juiste richting zal onjuist worden gecorrigeerd en de richting nabij het kernpunt zal vaak afwijken van de ware richting na low-pass filtering. Wanneer de kromming van de textuur nabij het kernpunt groot is.