In vingerafdrukscanners behandelt vingerafdrukherkenning vingerafdrukbeeldvervorming

Klanten die bekend zijn met vingerafdrukscanners weten dat de knooppuntgebaseerde matching-modus in vingerafdruktoegangscontrole een veel voorkomende methode is bij het matchen van vingerafdrukken. Er kan ook worden gezegd dat de knooppuntgebaseerde matching-modus de mainstream-methode is bij het matchen van de vingerafdruk.

Er zijn bestaande knooppuntgebaseerde matching-methoden. Door een bepaalde strategie wordt een knooppunt gekozen uit de vingerafdruk van de vorm en de invoervingerafdruk als referentieknooppaar. Lijn bij het uitvoeren van knooppunten eerst het referentieknooppunt uit en evalueer vervolgens de bijpassende mate van andere knooppunten. Deze methode kan alleen ervoor zorgen dat de uitlijningsgraad van het gebied dichter bij het referentieknooppunt beter is, terwijl de uitlijningsgraad van het gebied verder van het referentieknooppunt relatief slecht zal zijn, u kunt een matching -methode bestuderen op basis van meerdere paren van referentieknooppunten . Meerdere paren van referentieknooppunten worden in elk gebied van de vingerafdruk verdeeld. Nadat meerdere paren van referentieknooppunten zijn uitgelijnd, zal de uitlijningsgraad van elk gebied van de twee vingerafdrukken relatief in evenwicht zijn. Het positieverschil en het richtingverschil van elk bijpassend knooppuntpaar zullen relatief uniform zijn. Op deze manier is in de methode op basis van enkele referentiepuntuitlijning het knooppaar dat geen bijpassende knooppunten wordt vanwege het positieverschil of het richtingverschil te groot. Volgens de methode wordt het waarschijnlijk een paar bijpassende knooppunten vanwege de vermindering van het positieverschil en het richtingverschil. Het probleem dat in deze methode moet worden bestudeerd, is hoe u meerdere referentieknooppunten kunt selecteren en hoe u meerdere referentieknooppunten kunt afstemmen.

Voor het vingerafdrukvervormingsprobleem bouwen de bestaande methoden voornamelijk een vingerafdrukvervormingsmodel en lijnen vervolgens de twee vingerafdrukken uit op basis van het vervormingsmodel of gebruik ze een beperkingsvenster tijdens het matchen van knooppunten. We stellen voor om een ​​gebogen coördinatensysteem te gebruiken om de vervorming tussen twee knooppunten te extraheren. Invariante relatie, omdat de vervorming van de vingerafdruk de kromming en afstand van de lijnen voornamelijk zal veranderen, terwijl de lengte van de lijnen relatief stabiel zal zijn en het aantal lijnen tussen de twee knooppunten niet zal veranderen. We gebruiken de lengte en het aantal lijnen als de curve -coördinaten. Tijdens het matchen van de vingerafdruk worden deze curve -coördinaatwaarden gekoppeld.